Skip to main content

Protest tegen Zilveren Kruis

Zilveren Kruis Achmea maakte vorig jaar flinke winst met hun zorgverzekeringen. Ondertussen zijn de zorgpremies gestegen en moet het allemaal goedkoper, efficiënter en winstgevender in plaats van beter en menselijker. Zilveren Kruis Achmea is ook verantwoordelijk voor het besluit om de acute verloskunde en de spoedeisende hulp te sluiten in het Gelre ziekenhuis in Zutphen.
 
Het Nationaal Zorgfonds steunde daarom vandaag de actievoerders bij het hoofdkantoor van Zilveren Kruis Achmea in Leiden. Zij willen dat de afbraak van de ziekenhuizen wordt teruggedraaid en dat er een Nationaal Zorgfonds komt. Uit de antwoorden van de woordvoerder van de verzekeraar tijdens de actie werd al duidelijk: Zilveren Kruis Achmea gaat de afbraak niet stoppen. Een Nationaal Zorgfonds zien ze ook niet zitten.
 
Een aantal mensen vertelde indrukwekkende verhalen over hoe dit zorgstelsel hen direct raakt. Een vader wiens dochter elk moment kon bevallen, terwijl de verloskunde afdeling van het ziekenhuis net was gesloten. Mensen die zich zorgen maken over het verdwijnen van de spoedeisende hulp dichtbij.
 
Het is tijd dat er een Nationaal Zorgfonds komt, zodat deze afbraak stopt. Op 22 juni is er een debat in de Tweede Kamer over de ziekenhuizen. De actievoerders roepen samen met de SP op om daar naartoe te komen. Als je daar ook bij wilt zijn dan kun je je via deze link inschrijven. Dat is belangrijk, want samen laten we zien dat een Nationaal Zorgfonds harder nodig is dan ooit.   Met vriendelijke groet,

Nationaal ZorgFonds

RVS: Toekomst eerste lijn ligt niet in marktwerking, maar in vaste teams

De zorg in de eerste lijn moet snel veranderen, anders verliezen burgers het vertrouwen in de zorg. Er is nu actie nodig, schrijft de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving in het advies ‘De basis op orde’.

Als een van de weinige overheidssectoren geniet de eerstelijnszorg – waaronder huisartsen, wijkverpleegkundigen, fysiotherapeuten en apothekers – nog veel vertrouwen van burgers. Ook dat vertrouwen dreigt af te brokkelen, zodat er snel vergaande hervormingen nodig zijn in deze basiszorg, schrijft de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) in het rapport ‘De basis op orde’. Op vier manieren kan de eerstelijnszorg richting 2030 veranderen:

1 Erken cruciale waarde van eerstelijnszorg: zorg voor structurele financiering.

Huisartsen, wijkverpleegkundigen, fysiotherapeuten lossen maar liefst 90 procent van alle gezondheidsvragen op. En dat tegen 4 procent van het volledige zorgbudget.

En toch, zegt Bussemaker, gaan de discussies over de eerstelijnszorg tot haar verbazing vaak over vragen als: hoe krijgen we nòg meer ziekenhuiszorg bij de huisarts ? Hoeveel praktijkondersteuners mag een praktijk eigenlijk inzetten ? En stijgen de kosten niet te veel als een wijkverpleegkundige de zorgvraag van een oudere in kaart breng ?

2 Gebruik functies en waarden als startpunt: stop met marktwerking

De negatieve gevolgen van de marktwerking in de wijkverpleging zijn enorm, stelt het rapport. Tussen 2016 en 2021 steeg het aantal aanbieders nog van 1.000 naar 1.400. In sommige wijken in Den Haag zijn bijvoorbeeld meer dan 170 organisaties actief. Dat maakt samenwerking vrijwel onmogelijk en ook is de marktwerking vaak niet efficiënt.

3 Werk wijkgericht met specifieke aandacht voor kwetsbare groepen: werk samen in generalistische teams

De RVS pleit voor een terugkeer naar een ‘klein hecht multidisciplinair team’ dat de gezondheid van de inwoners van de wijk volgt. Schaalvergroting in de eerstelijnszorg alleen voor zaken als digitalisering, administratie en onderhandelingen met zorgverzekeraars. De zorg zelf moet laagdrempelig en herkenbaar blijven. Patiënten moeten weten bij welke zorgverleners ze terechtkunnen, zorgverleners kennen op hun beurt de patiënten en elkaar. Grote ketens die praktijken opkopen met private investeerders, om ze vervolgens te bemensen met steeds wisselende zzp’ers moeten geweerd worden.

4 Benut de kracht van de samenleving: laat burgers meer zelf doen

De mensen willen graag zelf de regie houden over hun kwaliteit van leven, dus laat ze meedoen, zoals via vrijwilligerswerk in de buurt en actief meedoen in zorgcoöperaties, om zorg voor elkaar te regelen. ‘Dit moeten we niet doen omdat het financieel zo lekker uitkomt. ’, aldus Jet Bussemaker, voorzitter van de RVS, bij de presentatie van het rapport.

Dus hierbij ‘een enorme waarschuwing’ van RVS. ‘De Overheid en zorgverzekeraarsmoeten niet denken in termen van financiële resultaten op korte termijn, maar vasthouden aan wat de kern is. En dat is de grote maatschappelijke waarde die goede eerstelijnszorg heeft’.

BRON: RVS

Vertrouwen in fysiotherapeuten ook in 2022 hoog

Uit de tweejaarlijkse barometer ’Vertrouwen in de gezondheidszorg’ van het Nivel blijkt dat burgers groot vertrouwen hebben in beroepsgroepen en instellingen in de zorg. Huisartsen, medisch specialisten en verpleegkundigen scoren het hoogst, fysiotherapeuten volgen hen op de voet. Wat opvalt is dat de zorgverzekeraars al jaren erg slecht scoren en in 2022 nòg minder worden gewaardeerd.

De gegevens waarop het Nivel deze resultaten baseert, komen uit het Consumentenpanel Gezondheidszorg van het Nivel dat bestaat uit 11.500 personen van 18 jaar en ouder.

BRON: Hulst, F.J.P. van der, Brabers, A.E.M. en Jong, J.D. de. Barometer Vertrouwen in de Gezondheidszorg. Utrecht: Nivel. //www.nivel.nl/consumentenpanel-gezondheidszorg/resultaten-vertrouwen , 22-03-2023

Rechtbank verplicht zorgverzekeraar reële tarieven te betalen

De Rechtbank Den Haag heeft eind maart 2023 geoordeeld dat een zorgverzekeraar ‘reële tarieven’ moet bieden aan een zorgaanbieder. De rechter verplicht de zorgverzekeraar een hoger indexatiepercentage te hanteren dan wat is aangeboden.

Indien Zilveren Kruis geen reëel tarief zou bieden voor de zorg die zij contracteert, handelt zij naar het oordeel van de voorzieningenrechter rechtstreeks in strijd met de gerechtvaardigde belangen van de zorgaanbieder en haar cliënten, die tevens hun verzekerden zijn. Zonder reëel tarief stelt zij de zorgaanbieder – hun langdurige contractspartner, die afhankelijk van hen is, net als Zilveren kruis afhankelijk is van haar – niet in staat om de gevraagde diensten te leveren met de vereiste kwaliteit en om te voldoen aan de afspraken die zijn gemaakt in het Integraal Zorg Akkoord (IZA).

Ook kraakt de rechter de toegepaste indexering over 2023. Zilveren kruis heeft wel een indexering voor 2023 aangeboden, maar niet een inhaalcorrectie voor 2022 in de tarieven verwerkt. Dat vindt de rechter onjuist. Er is sprake van een uitzonderlijke situatie van forse prijsstijgingen. Bovendien staat in het Integraal Zorgakkoord (IZA, zie p. 103-104) de afspraak dat zorgverzekeraars de OVA (indexatie van loonkosten) volledig, zonder korting, zullen door vertalen in de prijzen en contracten. De rechter verplicht Zilveren Kruis daarom de overeenkomst voor 2023 aan te passen.

De tarieven die de afgelopen jaren werden geboden waren nauwelijks onderbouwd; voor veel zorgaanbieders waren de tarieven net genoeg om van te overleven, maar onvoldoende om te kunnen investeren of innoveren. Dat staat haaks op de zorgplicht van die zorgverzekeraars: de juridische verplichting om de kwaliteit en toegankelijkheid van de zorg te waarborgen.

BRON: AKD

Trainingsprogramma van 6 weken helpt long-Covid patiënten er weer bovenop

Een recente studie laat zien, dat een trainingsprogramma mensen kan helpen de symptomen van lange Covid binnen slechts zes weken te overwinnen.

Het programma — oplopend van lichte intensiteit tot zware trainingen — helpt long-Covid-patiënten minder ‘ hersenmist ’ en minder vermoeidheidscrashes gedurende de dag te hebben.

Het is getest bij 31 mensen die al ongeveer 17 maanden last hadden van long-Covid, die typische symptomen hadden zoals vermoeidheid, hersenmist en kortademigheid, en die ongeveer drie ‘crashes’ per week hadden toen ze uitgeput bleven na het uitvoeren van zelfs eenvoudige mentale of fysieke taken.

Na het voltooien van het programma van zes weken hadden de deelnemers slechts één uitputting ‘crash’ per week, en ze voelden zich mentaal alerter en konden actiever zijn en meldden een betere levenskwaliteit te hebben.

Het programma heeft zes fasen die in intensiteit toenemen. Week één is rust of zeer lichte oefening; week twee omvat zeer lichte tot matige lichaamsbeweging en de oefeningen worden de komende vier weken strenger, met week zes gecategoriseerd als extreem zware en maximale inspanning.

Clinici van de Universiteit van Leeds volgden de voortgang van de deelnemers, die te horen kregen dat ze zich nooit moesten inspannen, maar binnen hun tolerantieniveau moesten blijven. Elk van hen werd aan het eind van de week beoordeeld om te zien of ze naar het volgende niveau konden gaan.

Het is ontwikkeld door Manoj Sivan van de medische school van de universiteit namens de Wereldgezondheidsorganisatie om mensen te helpen long-Covid te overwinnen en kan miljoenen mensen helpen.

BRON: Journal of Medical Virology, 2022; 94: 1419-27

Recordaantal niet-afgesloten zorgcontracten: ‘Risico dat verzekerden deel zelf moeten betalen’

Door gesteggel over geld tussen zorgverleners en zorgverzekeraars dreigen patiënten van revalidatiecentra en zelfstandige behandelcentra zelf de rekening voor hun behandeling te krijgen. Patiënten lopen het risico dat ze niet alles vergoed krijgen.

Voor 13 december moeten de zorgverzekeraars hun contracten voor 2023 getekend hebben met de ziekenhuizen. Op 25 december heeft het Slingeland Ziekenhuis nog geen contract met Menzis.

Wat houd dat in:

Als je je wilt verzekeren bij Menzis

– moet je een flinke eigen bijdrage betalen

– wordt je gedwongen naar een ander ziekenhuis uit te wijken

Met de volgende verzekeraars heeft het Slingeland Ziekenhuis contracten afgesloten voor 2023:

  • ASR
  • Caresq (Eucare)
  • CZ
  • DSW
  • ENO
  • ONVZ
  • VGZ (niet met ZEKUR)
  • Zilveren Kruis (Achmea)
  • Zorg en zekerheid

Het Slingeland Ziekenhuis is enkel nog met Menzis in onderhandeling voor 2023. Onder Menzis vallen ook de labels Anderzorg, VinkVink en HEMA.

DSW weer de beste zorgverzekeraar

Voor het zevende achtereenvolgende jaar is DSW door de consumenten uitgeroepen top beste zorgverzekeraar van Nederland.

Dat weten zorgverleners al jaren. DSW staat voor goede zorg, vraagt een minimale administratieve belasting, is goed bereikbaar, is goedkoop, geeft u de keuze om ook naar ongecontracteerde zorgverleners te gaan en laat de zorgverlener bepalen welke behandeling het beste is.

Onbegrijpelijk dat DSW niet de grootste zorgverzekeraar van Nederland is.

DSW wordt vooral geroemd om de zeer kundige en toegankelijke klantenservice. Ook zijn klanten erg te spreken over de goede voorwaarden en uitgebreide aanvullende dekkingen waaruit men kan kiezen.

Ook bij Stad Holland zijn klanten uitermate tevreden over de klantenservice. Met name de volledig vrije keuze uit ziekenhuizen en andere zorgverleners is een aspect dat zeer wordt gewaardeerd.

Ditzo wordt gewaardeerd voor haar uitstekende prijs-kwaliteitverhouding, snelle uitbetaling van declaraties, vlotte communicatie en vrije keuze uit ziekenhuizen.

Wachtlijsten, personeeltekort, opnamestops: het gevreesde ‘zorginfarct’ is er al

Zorg wordt schaars. De zorgverleners kunnen het werk niet meer aan door de overdosis administratieve verplichtingen en de massale uitval en vertrek uit de zorg. Ondanks alle signalen tot protesten aan toe, doen de Overheid, de NZa en de zorgverzekeraars niets.

Wat is er aan de hand?
De wachtlijsten lopen alleen maar op. Zorgmedewerkers verlaten massaal de zorg. Niemand wil meer in de zorg werken. Oorzaak: teveel regeltjes waaraan je je als zorgverlener moet houden, administratieve handelingen opgelegd door managers van zorgverzekeraars die hiermee hun bestaansrecht claimen, het volgen van richtlijnen omdat je anders in (juridische) problemen komt en het totale wantrouwen vanuit zorgverzekeraars.

Is dit nieuw ?
Absoluut niet. Al tientallen jaren waarschuwen mensen uit de zorg dat het ingezette beleid niet klopt en dat de zorg gaat vastlopen. Al direct toen in 2006 marktwerking in de zorg werd geïntroduceerd, wist iedereen dat het mis zou gaan. Elke sector die geprivatiseerd werd, is nog altijd slechter en duurder geworden. Alleen de Overheid had natuurlijk weer vertrouwen in hun eigen ideetje. Honderdduizenden zorgverleners zijn sindsdien de klos.

Klagen helpt niet, want de waakhond voor eerlijke marktwerking in de zorg, de NZa, loopt stevig aan de riem van de Overheid. Zorgverzekeraars voeren het beleid van diezelfde Overheid uit en zoeken ook nog eens de grenzen op, waarmee zorgverleners tot het uiterste kunnen worden uitgeknepen.

In 2021 waarschuwde de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid dat ‘schaarste in de zorg’ op komst was. De Overheid zou burgers snel moeten voorbereiden steeds meer zelf en in eigen kring (mantelzorg, familie en vrienden) te gaan oplossen. De politiek zweeg.

In oktober 2022 deden NZa en de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd herhaalden dit en een maand later gaf een grote verzekeraar toe dat ze de wachtlijsten niet meer weg konden werken. Maar nog steeds geen reactie.

Hoe heeft het zover kunnen komen ?
Je hoort wel vaker dat de bevolking groeit en vergrijst, maar is dat een oorzaak of een gevolg? Als de zorg verplicht wordt iedereen koste wat het kost in leven te houden, is dat èn duur èn er worden steeds meer mensen steeds ouder èn neemt de vraag naar zorg toe. De oorzaak lijkt dus eerder beleid te zijn.

Patienten gaan zich ook steeds meer als consument gedragen en vragen méér: nòg een gesprek, nòg een check-up, nòg een second opinion. En als de zorgverlener meer te bieden heeft wìl de patiënt dat ook hebben. Ook dit is een gevolg van het beleid, waarbij de patiënt de regie moest krijgen.

Artsen hebben de gezondheid van mensen volledig in handen van de farmaceutische industrie gelegd, door mensen structureel dom en passief te houden hebben. Hierdoor heeft de farmaceutische industrie de absolute macht gekregen en kan de prijs naar believen naar tophoogte jagen. Dit is te koppelen aan de marktwerking en dus weer een gevolg van het beleid.

Het huidige zorgsysteem is ziek. Aan de kant van de patiënt is het een solidair systeem; iedereen heeft overal recht op. Zorgverzekeraars moeten voortdurend op de kosten letten. Aan de kant van de zorgverleners is het echter een marktsysteem; iedereen probeert een zo groot mogelijk deel van de pot geld te pakken te krijgen. Het gevolg is dat zorgverzekeraars wantrouwend zijn en allerlei drogredenen aanvoeren om niet te hoeven betalen. Zo moeten zorgverleners zowat elke handeling opschrijven, want stel je voor dat ze iets overbodigs of te duurs zouden declareren. Die administratie koste veel tijd, levert veel frustratie op en kost ook weer véél geld. Geld en tijd die weer niet besteed kunnen worden aan zorg.
Met richtlijnen en protocollen worden risico’s volledig dichtgetimmerd, maar kosten veel tijd en dragen bij aan hoge kosten.
Fysiotherapeuten hebben ook al tientallen jaren te maken met perverse prikkels: fysiotherapie helpt mensen zelf gezonder te leven en te werken aan hun herstel en is relatief goedkoop, maar dat kost tijd en inspanning. De patiënt kiest er dus vaak voor geopereerd te worden want dat is snel, kost hem geen moeite en wordt ook nog eens volledig vergoed, maar is verschrikkelijk duur voor de zorg. Ook dit is door de Overheid bepaald beleid.

Trekt er dan niemand aan de bel ?
Er zijn legio onderzoeken en artikelen waarin wordt aangetoond dat het beter en goedkoper kan. Eind september 2022 nog legde oncoloog/epidemioloog Gabe Sonke in zijn oratie uit dat alle kankermedicijnen van de afgelopen decennia vooral de farmaceutische bedrijven winst hadden opgeleverd en veel mínder de kankerpatiënt. „De afgelopen tien jaar is de vijfjaarsoverleving voor kankerpatiënten met 8 procent gestegen. Maar de kosten aan dure geneesmiddelen zijn in dezelfde periode vertienvoudigd naar bijna 3 miljard euro per jaar”.De Overheid, de NZa en de zorgverzekeraars lijken nog steeds vooral het huidige systeem in stand te willen houden. Wie wordt hier beter van ?

En hoe gaat het nu verder ?

Er wordt nu ingezet op “passende” zorg. Een behandeling wordt dan alleen voorgeschreven (of ondergaan) als die echt iets toevoegt. Maar dit is natuurlijk niet te rijmen met de marktwerking in de zorg. Preventief advies levert immers niets op, een behandeltraject wel. En het dom en afhankelijk houden van patiënten heeft zeker een langdurig na-ijl effect; mensen met klachten door omgevingsfactoren (stress, leefstijl) gaan gewoon vaker naar de zorgverlener en worden uiteindelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis.

De Overheid richt zijn pijlen op zorgverleners, maar zwijgt over haar eigen rol. De hele omgeving wordt door deze Overheid ingericht, van groenvoorzieningen, bovenop elkaar moeten wonen, geluid- en lichtoverlast, 24 uurs maatschappij (omdat er zo nodig geld verdiend moet worden) tot alle aanbiedingen in de supermarkt (het slechtste spul is goedkoper, gezonde groente en fruit krijgt een hogere BTW). Het is geen probleem van de zorg. De problemen in de zorg zijn een symptoom van een slecht overheidsbeleid, uitgevoerd door mensen die verschrikkelijk veel verdienen aan de zorg maar geen zorg leveren.

BRON: NRC

Fysiotherapeut gooit handdoek in de ring

Steeds meer fysiotherapeuten stoppen steeds eerder met het vak. Jongere fysiotherapeuten al na 3 jaar ! Oorzaak: de vergoeding van de zorgverzekeraars is al tientallen jaren niet kostendekkend, niet eens aan de inflatie aangepast, terwijl diezelfde zorgverzekeraars steeds meer eisen stellen die naast steeds meer tijd ook steeds meer geld kosten. Zo komt de behandeling van patiënten in gevaar en daar passen zorgverleners voor.

In 2019 wordt een onafhankelijk onderzoek naar de kostprijs voor fysiotherapie uitgevoerd. Daaruit kwam een tarief van ca 40 euro uit. Dat zou in 2022 43 euro zijn, maar de torenhoge inflatie rechtvaardigt al 46 euro. De verzekeraars betalen tussen 30 en een kleine 35 euro en weigeren ook maar iets te doen aan inflatiecorrectie. En dat terwijl alle kosten explosief stijgen. Hele sectoren passen de lonen aan, ook de medewerkers van de zorgverzekeraars krijgen netjes hun loonsverhoging, maar dat is bij fysiotherapeuten niet eens mogelijk zonder de werkgever failliet te laten gaan. Het water staat veel fysiotherapeuten aan de lippen, veel fysiotherapeuten nemen een baan zonder deze onderdrukking en voor een goed inkomen, honderden praktijken zijn al gesloten.

In de zorg is de marktwerking ingevoerd. Dat houdt in onderhandelen en prijsafspraken maken. Maar onderhandelen doen zorgverzekeraars niet en zij bepalen de tarieven eenzijdig. Het is gewoon slikken. Of stikken, want teken je niet, dan wordt het tarief ook nog eens gehalveerd. Bezwaar aantekenen heeft eveneens geen zin, want dat wordt meestal niet eens gelezen, anders afgedaan met algemene antwoorden (zorgverzekeraars) of afgedaan als niet ontvankelijk , “want daar gaan wij niet over” (de waakhond voor de eerlijke marktwerking NZa).

Is er een oplossing ? Jazeker. Fysiotherapie moet in de basisverzekering. Fysiotherapie is een effectieve en relatief goedkope behandeling tegenover de duurdere specialistische zorg, maar de laatste wordt altijd vergoed uit de basisverzekering. Iemand die geen aanvullende verzekering koopt kan dus gewoon en volledig betaald naar de specialist. Dat is niet per definitie beter, maar wel goedkoper voor de verzekerde. Maar duurder voor de zorg. Fysiotherapie valt voornamelijk in de aanvullende verzekering. Daar bestaan geen wetten voor en dus kunnen zorgverzekeraars doen wat ze willen. Ze gebruiken die machtspositie dus volledig. De winst die de zorgverzekering maakt met fysiotherapie komt ten goede aan de basisverzekering en daar heeft de fysiotherapie dus niets aan. De zorgverzekeraars hebben dus lagere kosten in de basisverzekering èn knijpen de fysiotherapeuten ook nog eens verder uit. Een win-win situatie voor de zorgverzekeraar.

Veel collega’s verlaten gedesillusioneerd het vak. Zorg is mensenwerk, maar wordt vermorzeld door managers die geen zorg leveren maar er alleen maar aan verdienen.

lees ook dit artikel uit de Volkskrant.